Month: July 2015 (Page 2 of 2)

Sapeuting di Hotěl Homann

July 2, 2015 / komunitasaleut / 0 Comments

Oleh: Irfan Teguh Pribadi (@irfanteguh)

Mondok di hotěl geděnu munggaran těhbaheula basa diajakan ku jenatna lanceuk nu panggeděna, harita meuting těh di Hotěl Hyatt nu di Jl. Sumatěra. Ari kitu těa mah lanceuk geus apal, yěn kuring mah apan satadina gěurang lembur, jadi bororaah sok mondok di hotel gedě, dalah di hotěl leutik gě can kungsi. Nyak atuh basa dina waktuna kuring kacida bungahna. Loba alak-ilik, nempoan naon waě nu ceuk paněnjo sorangan karasa aněh. Tapi kajadian ěta těh geus heubeul, geus aya kira tujuh taun ka tukang. Pleng wěh ti harita mah can kungsi deui mondok di hotěl gedě.

Kamari pisan, kira pukul opat sorě aya babaturan nga sms, eusina ngajakan ulin ka Hotěl Savoy Homann. Kabeneran maněhna keur kapapancěnan tugas ti kantorna, nya ku tempat gawěna diperenahkeun pikeun mondok těh di Hotěl Homann. “Hayu bisi rěk milu sarě di dieu, tong poho mawa kaměra sakalian popotoan, kapan tempat bersejarah ieu těh,” kitu pokna dina sms. Aya jalan komo meuntas, keur mah geus lila teu sarě di hotěl gedě, jeung deuih kuring hayang apal sejarahna, katurug-turug aya nu ngajakan, nya sanggeus mandi sagebrus dua gebrus, kira geus magrib beleyeng weh kuring ka Hotěl Homann.

Barang panggih jeung babaturan nya der wě pancakaki, ngomongkeun ngeunaan sejarah Hotěl Homann nu kungsi dipakě ku Prěsiden Sukarno saparakanca basa acara Konpěrěnsi Asia Afrika taun 1955. Rada peuting babaturan indit da rěk nganteur baturna sapagawean, cenah rěk leuleumpangan di sabudeureun alun-alun. “Sok wě, kuring mah moal milu, rěk kukulibekan di dieu sabari popotoan.”

Ceuk itungan mah moal pati capě kukulibekan di jero hotěl těh, da puguh gě ngan tilu lantě, kitu implengan kuring. Kamar nu ditempatan ku kuring jeung babaturan těh nomer 104, ayana di lantě hiji. Sabari ngagigiwing kaměra nu aya talian kuring tuluy naěk ka lantě dua make tětěan, da horěam makě lift mah. Barang těrěkěl tuluy nepi di lantě dua, kuring rada merod. Tětěla kayaanna jempling pisan, matak ting sariak bulu punduk. Continue reading

Tudung Lampu Sang Penyelamat Bosscha

July 2, 2015 / komunitasaleut / 0 Comments

Oleh: Deris Reinaldi

Kian hari penduduk Indonesia teruslah meningkat, tentu saja ada korelasinya dengan kebutuhan ekonomi dan pemukiman yang meningkat. Dunia seakan semakin sempit dan penuh sesak yang bisa juga disebut heurin ku tangtung. Bumi yang semakin hari semakin tua mulai menghadapi berbagai macam permasalahan akibat peningkatan laju penduduk dan ekonomi. Salah satu masalah yang dihadapi dunia adalah polusi cahaya. Polusi ini tidak bisa dielakkan dari kehidupan ini karena pengaruh teknologi yang digunakan masyarakat.

Polusi cahaya ini berpengaruh terhadap pengamatan benda-benda langit di Observatorium Bosscha. Dahulu dengan mudah benda langit dapat diamati di Observatorium Bosscha, tapi sekarang begitu sulit untuk mengamatinya. Maka dari itu, pihak Observatorium memulai aksinya untuk mengurangi polusi cahaya agar Observatorium Bosscha tetap bisa dijadikan obyek pengamatan benda langit. Aksinya berupa pembagian tudung lampu kepada setiap rumah-rumah penduduk sekitar Observatorium Bosscha.

Saat membuat tudung lampu

Pihak Observatorium Bosscha telah membagikan 300 tudung lampu ke setiap rumah sekitar Observatorium Bosscha pada Februari lalu. Dalam pembuatan tudung lampu ini, dananya berasal dari pengunjung Observatorium Bosscha. Biaya pembuatan per tudung lampu terbilang murah, hanya dengan Rp. 10.000,00 saja. Pembuatan tudung lampu cukup sederhana dan mudah, tinggal mengetahui petunjuknya.

#PernikRamadhan: Rindu Suara Badia-Badia Batuang

July 1, 2015 / komunitasaleut / 0 Comments

Oleh: Hani Septia Rahmi (@tiarahmi)

Desa Pungguang Kasiak ²⁾ yang terletak di Kecamatan Lubuak Aluang³⁾ merupakan tempat yang menyimpan kenangan Ramadhan masa kecil saya. Punggung Kasiak merupakan tanah kelahiran dan tempat ayah saya menghabiskan masa muda. Tak hanya itu, tempat tersebut dipilih beliau sebagai tempat menunggu hari kebangkitan kelak.

Menjelang Ramadhan, ke desa itulah saya dibawa ayah bersilaturahmi dengan keluarga besar ayah. Jika ayah saya tidak memiliki waktu untuk bersilaturahmi sebelum Ramadhan, minggu-minggu awal bulan Ramadhan sudah pasti kami ke sana. Dalam kenangan saya, Punggung Kasiak merupakan tempat dengan hamparan sawah yang menghijau diselingi oleh nyiur-nyiur yang melambai tertiup oleh angin –maklumlah desa ini termasuk ke daerah pesisir.

Pada bulan Ramadhan dari ba’da Ashar hingga magrib, desa yang biasa hening dihebohkan dengan suara tembakan meriam yang sering disebut badia-badia batuang. Permainan tradisional ini umumnya dimainkan oleh anak laki-laki antara 6-12 tahun di tanah lapang.

Sekali waktu saya pernah merengek pada salah seorang sepupu laki-laki, Da Jhon, agar saya turut serta bermain badia-badia batuang dengan syarat saya hanya menonton mereka bermain. Persyaratan tersebut saya setuju. Diam-diam, kami keluar dari rumah kakek melalui pintu dapur menuju tanah lapang terdekat untuk bermain. Continue reading